Opisy Dziekanów

Profesor Henryk Trebert

Kadencje: 1962–1964, 1964–1966, 1966–1968 oraz 1975–1977

Henryk Trebert urodził się 2 grudnia 1906 r. w Warszawie. Studia wyższe ukończył na Wydziale Mechanicznym Politechniki Lwowskiej. Pracę zawodową rozpoczął jako laborant w 1937 r. w Centralnym Laboratorium Państwowych Wytwórni Uzbrojenia w Warszawie, wykonując pracę na temat skrawalności stali automatowych i mosiądzu. W 1939 r. inż. H. Trebert został mianowany kierownikiem laboratorium w budującej się Fabryce Amunicji w Kraśniku.

Prof. zw. dr inż. Jerzy Lipka

Kadencja: 1968–1971

Jerzy Lipka urodził się 22.04.1917 r. w Warszawie. Studia na Wydziale Mechanicznym (Oddział Lotniczy) w Politechnice Gdańskiej ukończył w 1950 r. z dyplomem mgr inż. mechanika. Doktorat (w dziedzinie dynamiki) uzyskał w 1957 r. w Politechnice Warszawskiej. W tym też roku został powołany na stanowisko docenta, w 1964 r. – na stanowisko profesora nadzwyczajnego, a w 1973 r. – profesora zwyczajnego. 

Profesor Jan Matysiak

Kadencja: 1971–1973

Jan Matysiak urodził się 29.08.1904 r. w Repkach pow. Sokołów Podlaski. Był absolwentem Wydziału Elektrycznego Politechniki Warszawskiej. Wykształcenie z dziedziny optyki zdobył jako asystent prof. Wolfkego – prekursora holografii, potem w Instytucie Optycznym w Paryżu, który ukończył z pierwszą lokatą w 1935 roku.

Pracę zawodową w przemyśle optycznym rozpoczął w 1933 r. w Polskich Zakładach Optycznych, gdzie prowadził prace konstrukcyjno-obliczeniowe (m.in. obiektywów mikroskopowych) oraz laboratoryjno-pomiarowe. W czasie wojny nadal pracował w PZO (które wtedy były filią Zakładów ZEISS-a), uzupełniając i rozwijając swoje wiadomości, zwłaszcza w dziedzinie teorii i metodyki obliczeń układów optycznych.

Prof. dr inż. Eugeniusz Ratajczyk

Kadencje: 1973–1975, 1996–1999 i 1999–2002

Eugeniusz Ratajczyk urodził się w 1933 roku w Piotrkowie Kujawskim. Liceum ukończył w 1952 r. we Włocławku, natomiast studia – w 1957 r. na Oddz. MP Wydziału Mechanicznego Technologicznego Politechniki Warszawskiej. Stopień doktora nauk technicznych uzyskał w 1965 r. na Wydziale Mechaniki Precyzyjnej PW, tytuł i stanowisko docenta w 1970 r., tytuł profesora i stanowisko profesora nadzw. – w 1986 r., a stanowisko profesora zwyczajnego – w 1994 roku.

Prof. dr hab. inż. Waldemar Oleksiuk

Kadencja: 1977–1981

Waldemar Oleksiuk urodził się w 1935 roku w Lubartowie w woj. lubelskim. Ukończył tam liceum ogólnokształcące w 1952 r. W tym też roku rozpoczął studia w Politechnice Warszawskiej na Wydziale Mechaniczno-Konstrukcyjnym. W 1954 r. przeniósł się na Oddział Mechaniki Precyzyjnej (Sekcja Drobnych Mechanizmów i Przyrządów Pokładowych) na Wydziale Mechaniczno-Technologicznym, który ukończył w grudniu 1957 r., uzyskując dyplom mgr inż. mechanika o specjalności mechanizmy drobne i przyrządy pokładowe. Pracę zawodową rozpoczął w styczniu w 1957 r. w Warszawskich Zakładach Telewizyjnych w Dziale Głównego Technologa. W 1959 r. przeszedł do Zakładów Produkcji Urządzeń Radiotechnicznych na stanowisko st. konstruktora i zastępcy kierownika Oddziału Opracowań Prototypowych w Dziale Głównego Konstruktora.

Prof. dr inż. Janusz Majcher

Kadencja: 1981–1982

Janusz Majcher urodził się 28.12.1920 r. w Warszawie. W latach 1937–1939 i 1945–1948 studiował na Wydziale Elektrycznym (Oddział Telekomunikacji) Politechniki Warszawskiej. Stopień doktora nauk technicznych uzyskał w 1961 r., a w roku 1967 został powołany na stanowisko docenta. Tytuł profesora nadzwyczajnego otrzymał w 1979 roku.

Prof. dr hab. inż. Zdzisław Mrugalski

Kadencje: 1982–1984 i 1984–1987

Zdzisław Mrugalski urodził się w 1930 roku w Książu w woj. poznańskim. W 1951 r. ukończył z wyróżnieniem Państwowe Liceum Zegarmistrzowskie w Warszawie (przekształcone później w Technikum Mechaniki Precyzyjnej, dziś już nieistniejące) i rozpoczął studia na Wydziale Mechaniczno-Konstrukcyjnym Politechniki Warszawskiej. Z chwilą powstania w 1953 r. Oddziału Mechaniki Precyzyjnej na Wydz. Mechaniczno-Technologicznym PW przeniósł się na Sekcję Budowy Drobnych Mechanizmów i Przyrządów Pokładowych tego Oddziału. Egzamin magisterski zdał w czerwcu 1956 r.

Prof. dr hab. inż. Romuald Jóźwicki

Kadencja: 1987–1990

Romuald Jóźwicki urodził się w 1934 r. w Warszawie. Maturę uzyskał w 1951 r. w Gimnazjum i Liceum im. Władysława IV w Warszawie i w tym też roku rozpoczął studia na Wydz. Mechanicznym Konstrukcyjnym Politechniki Warszawskiej. Po utworzeniu w 1953 r. na Wydziale Mechaniczno- Technologicznym Oddziału Mechaniki Precyzyjnej przeniósł się na Sekcję Optyki tego Oddziału. W czerwcu 1956 r. otrzymał dyplom magistra inżyniera mechanika ze specjalnością budowa przyrządów optycznych.

Prof. dr hab. inż. Grzegorz Władysław Pawlicki (Grzegorz – dla przyjaciół, Władysław – dla policji)

Kadencje: 1990–1993 i 1993–1996

Urodziłem się w lutym 1933 r. w Koninie. Kształcenie publiczne rozpocząłem jeszcze przed wojną, w przedszkolu u sióstr Urszulanek mieszczącym się w dworku Zofii Urbanowskiej. Potem okupacja niemiecka i „wywózka” z rodzicami w bydlęcych wagonach na przymusowe roboty do zachodnich Niemiec. Po drodze kilka „obozów przejściowych”.

Prof. dr hab. inż. Jerzy Kurek

Kadencja: 2002–2005

Jerzy Kurek urodził się w Szczecinie. W roku 1969 ukończył Technikum Mechaniczne w Białymstoku. Dalszą naukę, po zdaniu egzaminu wstępnego, kontynuował na Wydziale Mechaniki Precyzyjnej Politechniki Warszawskiej. Pracę dyplomową wykonaną w Instytucie Automatyki Przemysłowej Politechniki Warszawskiej obronił w 1975 roku, uzyskując dyplom magistra inżyniera mechanika o specjalności automatyka.

Prof. dr hab. inż. Krzysztof Lewenstein

Kadencje: 2005–2008 i 2008–2012

Krzysztof Lewenstein urodził się w 1951 roku w Warszawie. Jego edukacja koncentrowała się w bezpośredniej bliskości budynków Wydziału Mechatroniki: w Szkole Podstawowej nr 70 przy ul. Narbutta, czy Liceum Ogólnokształcącym nr 28 im. Jana Kochanowskiego przy ul. Wiktorskiej. Po maturze poważnie rozważał wybór Mechaniki Precyzyjnej jako kierunku studiów ale wystraszony rysunkiem technicznym i geometrią wykreślną wybrał elektronikę.

Prof. dr hab. Natalia Golnik

Kadencje: 2012–2016 i 2016–2020

Natalia Golnik w 1972 r. ukończyła XXVI Liceum Ogólnokształcące w Warszawie (Anin) i podjęła studia na Wydziale Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego. Studia ukończyła w 1978 r. ze specjalizacją biofizyka, przedstawiając pracę magisterską „Badanie elektrooptycznych właściwości i konformacji amidów i amidowych pochodnych aminokwasów” wykonaną pod kierunkiem prof. Davida Shugara.