Publikacje 2022

Udział błędów sondy w pomiarach na maszynie

Autorzy: Marta Rępalska, Adam Woźniak

W artykule przedstawiono badania wpływu charakterystyk błędów sond przedmiotowych na wynik realizacji podstawowych zadań pomiarowych na obrabiarkach CNC. Analiza miała na celu oszacowanie nieskompensowanej wartości błędu, jaki występuje przy wykonywaniu różnych cykli kwalifikacyjnych, a następnie określenie wpływu kwalifikacji na pomiar podstawowych cech takich jak odcinek czy okręg. Symulację oparto na wynikach badań wybranych sond przedmiotowych, dla których w warunkach laboratoryjnych zostały wyznaczone wartości promienia przełączania w postaci charakterystyk przestrzennych. Otrzymane rezultaty wskazują, iż choć cykl kwalifikacyjny ogranicza wpływ błędów sondy na wynik pomiaru, a zwiększenie liczby punktów kwalifikacji poprawia warunki kompensacji, to wpływ ten nie pozostaje całkowicie wyeliminowany. W efekcie, w zależności od zadania pomiarowego, nieskompensowana wartość błędu może osiągać wartość nawet dziesięciu mikrometrów.

Więcej w REPO

Optyczna tomografia dyfrakcyjna spotyka się z metrologią — Dokładność pomiaru na poziomie komórkowym i subkomórkowym

Autorzy: Michał Ziemczonok, Arkadiusz Kuś, Małgorzata Kujawińska

fig_phantom

Trójwymiarowe ilościowe obrazowanie fazy pozwala uzyskać objętościową informację na temat rozkładu współczynnika załamania w różnego typu mikroobiektach (technicznych oraz biologicznych). Tego rodzaju pomiar cieszy się obecnie dużym zainteresowaniem ze strony zarówno przemysłu, jak i biomedycyny. Niestety mimo coraz bardziej powszechnego stosowania tej grupy technik brakuje pełnej metrologii tak, aby wyznaczenie rozkładu współczynnika załamania stało się pełnoprawnym pomiarem. Co więcej przeprowadzenie pełnej analizy metrologicznej jest niezbędne do dalszego rozwoju wspomnianych metod.

W artykule zaproponowana została metodyka oceny niepewności pomiaru dla metod trójwymiarowego ilościowego obrazowania fazy w

fig_graphical_abstract

przypadku pojedynczych komórek oraz struktur komórkowych. W pracy zawarty został odpowiedni fantom komórki wraz z jego cyfrowym bliźniakiem, parametry oceny pomiaru oraz protokół postępowania odpowiedni zarówno dla symulacji, jak i pomiarów. Skuteczność opracowanej metodyki została zademonstrowana poprzez porównanie symulacji oraz pomiarów dla trzech różnych systemów pomiarowych – tomografów holograficznych. Wyniki badań stanowią punkt wyjścia dla dalszych badań nad metodami pomiaru i rekonstrukcji współczynnika załamania, jak również są pewnego rodzaju bodźcem do przeprowadzenia podobnej weryfikacji nowych układów pomiarowych w innych grupach badawczych.

Więcej w REPO