Strona główna » Wydział » Informacje o wydziale » Poczet Dziekanów Wydziału Mechatroniki » Opisy Dziekanów »
Profesor Henryk Trebert
Kadencje: 1962–1964, 1964–1966, 1966–1968 oraz 1975–1977
Henryk Trebert urodził się 2 grudnia 1906 r. w Warszawie. Studia wyższe ukończył na Wydziale Mechanicznym Politechniki Lwowskiej. Pracę zawodową rozpoczął jako laborant w 1937 r. w Centralnym Laboratorium Państwowych Wytwórni Uzbrojenia w Warszawie, wykonując pracę na temat skrawalności stali automatowych i mosiądzu. W 1939 r. inż. H. Trebert został mianowany kierownikiem laboratorium w budującej się Fabryce Amunicji w Kraśniku.
W czasie wojny inż. H. Trebert był zatrudniony w PZO w Warszawie, które były w tym czasie filią zakładów ZEISS-a. W 1944 r. brał czynny udział w pracach przy zabezpieczeniu przed wywiezieniem i zniszczeniem najwartościowszego sprzętu pomiarowego.
Bezpośrednio po wyzwoleniu Pragi we wrześniu 1944 r. inż. H. Trebert rozpoczął działalność organizacyjną przy uruchamianiu przemysłu, pełniąc funkcje: kierownika Wydziału Przemysłowego na terenie Pragi oraz pełnomocnika Grup Operacyjnych Resortu Gospodarki Narodowej i Finansów PKWN. W czasie tej działalności inż. H. Trebert zabezpieczył przed zniszczeniem znaczną liczbę dzieł sztuki i pamiątek narodowych, które zostały przekazane organizowanemu w tym okresie Muzeum Narodowemu i Muzeum Wojska Polskiego.
Następnie, w roku 1945, inż. H. Trebert jako główny pełnomocnik Grup Operacyjnych na woj. łódzkie organizował przemysł na terenie tego województwa. W kwietniu 1945 r. został powołany na stanowisko dyrektora Łódzkiej Fabryki Zegarów, a w maju tegoż roku objął funkcję wicedyrektora Zjednoczenia Przemysłu Obrabiarkowego, organizując Zjednoczenie Przemysłu Precyzyjnego i Optycznego. Jako dyrektor naczelny tego Zjednoczenia pracował do 1950 r. Był to okres dynamicznego rozwoju krajowego przemysłu precyzyjnego.
Od maja 1950 r. do września 1951 r. inż. H. Trebert pracował na stanowisku dyrektora technicznego Centralnego Biura Maszyn Włókienniczych w Łodzi. Jednocześnie współorganizował przy NOT Wieczorową Szkołę Inżynierską w Łodzi, w której pełnił funkcję dziekana Wydziału Mechanicznego, a następnie prorektora (do grudnia 1952 r.). W końcu 1952 r. inż. H. Trebert został przeniesiony do Ministerstwa Szkolnictwa Wyższego na stanowisko wicedyrektora Departamentu Studiów Technicznych, gdzie kierował reorganizacją studiów dla pracujących oraz opracowaniem metody planowania prac naukowo-badawczych. W resorcie pracował do końca 1954 roku.
Od marca 1953 r. doc. H. Trebert rozpoczął pracę w Politechnice Warszawskiej z zadaniem zorganizowania przy Wydziale Mechanicznym Technologicznym nowego kierunku studiów mechanika precyzyjna i od 1 września 1953 r. został powołany na stanowisko kierownika Katedry Zespołowej Przyrządów Precyzyjnych.
Na Wydziale Mechanicznym Technologicznym doc. H. Trebert sprawował kilkakrotnie funkcję prodziekana Wydziału, a od 1962 r. na utworzonym Wydziale Mechaniki Precyzyjnej pełnił przez trzy kadencje funkcję dziekana (do 1968 r.). W tym czasie osobiście nadzorował budowę nowych gmachów Wydziału MP.
Oprócz kierowania Wydziałem MP oraz katedrą, a później Instytutem, prof. H. Trebert pełnił wiele odpowiedzialnych funkcji w instytucjach naukowych (m.in. w Komitecie Budowy Maszyn PAN, w Komitecie Automatyki i Cybernetyki Technicznej PAN i w Komitecie Nauki i Techniki) oraz w Radach Naukowych instytutów przemysłowych (m.in. w PIAP, OBR PREDOM, ITR, PIE). Ponadto prof. H. Trebert pełnił ważne funkcje w Polskim Komitecie Automatyki i Pomiarów, w Zarządzie Głównym SIMP i w Radzie Głównej NOT. Był też jednym z założycieli i organizatorów międzynarodowych organizacji naukowych IMEKO i IFAC, pełniąc następnie ważne funkcje w IMEKO, a także w FIACC – federacji zrzeszającej te i inne pokrewne organizacje.
Duże zasługi miał prof. H. Trebert w działalności na rzecz rozwoju opracowań i produkcji aparatury naukowo-badawczej, przewodnicząc lub uczestnicząc w wielu komisjach związanych z tą problematyką (m.in. przez 15 lat przewodniczył Radzie Naukowo-Technicznej COBRABID). Jako przedstawiciel Polski prof. H. Trebert uczestniczył również w pracach RWPG, związanych z rozwojem aparatury naukowej.
Przez wiele lat prof. H. Trebert był też członkiem Rady ds. Metrologii przy Polskim Komitecie Normalizacji, Miar i Jakości, a przez ok. 25 lat – przewodniczącym jednego z Zespołów Rzeczoznawców (Mechanika Precyzyjna) w Biurze Znaku Jakości.
Jednak najwięcej pracy i energii prof. H. Trebert poświęcił sprawom rozwoju i unowocześnienia Wydziału Mechaniki Precyzyjnej. Jako dziekan i kierownik katedry prof. H. Trebert stale dążył do udoskonalania i unowocześniania programów studiów. Już w latach sześćdziesiątych na Wydziale MP do programu studiów zostały wprowadzone zajęcia z problematyki wynalazczości oraz z wzornictwa przemysłowego (prof. H. Trebert ściśle też współpracował z Urzędem Patentowym PRL, a także był członkiem Komisji Nagród przy Min. Kultury, oceniającej estetykę wytworów przemysłowych). Przez ok. 35 lat prof. H. Trebert uczestniczył w pracach Zespołów Programowych przy Min. Szkolnictwa Wyższego, m.in. w Zespole Dydakt.- Nauk. „Mechanika”.
We wrześniu 1975 r. prof. H. Trebert ponownie został powołany na stanowisko dziekana Wydziału MP i pełnił tę funkcję aż do chwili przejścia na emeryturę, tj. do września 1977 roku. Jednak w dalszym ciągu prof. H. Trebert brał aktywny udział w pracach Rady Wydziału, będąc członkiem licznych komisji RW, a także nadal aktywnie pracował społecznie poza Wydziałem, uczestnicząc w radach naukowych i w pracach SIMP i NOT.
Za wybitne osiągnięcia w pracy zawodowej, naukowej i społecznej Profesor H. Trebert był uhonorowany wieloma wysokimi odznaczeniami państwowymi i organizacyjnymi (NOT i SIMP) oraz był laureatem wielu nagród, m.in. kilkakrotnie Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego i dwukrotnie w konkursie „Mistrza Techniki” organizowanym przez „Życie Warszawy” i NOT.
Na uroczystym posiedzeniu Rady Wydziału MP w Małej Auli GG PW w czerwcu 1987 r. prof. Trebert w swym przemówieniu okolicznościowym stwierdził, że nazwa „Mechanika Precyzyjna” już nie odpowiada aktualnemu profilowi Wydziału i zaproponował nową nazwę „Wydział Mechanotroniki” (obecnie w użyciu jest termin „mechatronika”). Jednak dopiero sześć lat po śmierci Profesora – w marcu 1996 roku – Rada Wydziału podjęła uchwałę o przyjęciu tej nazwy.
Prof. H. Trebert zmarł nagle 12 marca 1990 r. i został pochowany w grobie rodzinnym na Cmentarzu Powązkowskim.
Osobę zmarłego w 1990 r. profesora Henryka Treberta i Jego wkład w dzieło utworzenia Wydziału oraz kierowania nim, a także ciągłego unowocześniania jego profilu naukowego i dydaktycznego, Rada Wydziału, za zgodą Senatu PW, postanowiła upamiętnić przez nadanie imienia Profesora jednemu z audytoriów, w którym przez wiele lat prowadził swoje wykłady. W czerwcu 1997 r. w ramach uroczystości związanych z 35-leciem Wydziału, przy drzwiach wejściowych do tego audytorium, z udziałem obecnej na uroczystości pani profesorowej Janiny Trebertowej, została odsłonięta tablica pamiątkowa.
Opracował Z. Mrugalski
