Prof. dr hab. Natalia Golnik

W październiku 1978 r. rozpoczęła pracę w Zakładzie Ochrony przed Promieniowaniem Instytutu Badań Jądrowych. Po podziale IBJ została pracownikiem Zakładu Ochrony Radiologicznej nowo utworzonego Instytutu Energii Atomowej.

Od marca 1987 r. przebywała na rocznym stażu (stypendium Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej) w Radiobiological Institute TNO, Rijswijk (Holandia) w grupie prof. J.J. Broerse. Po powrocie w 1988 obroniła pracę doktorską.

W latach 1989–1999 była kierownikiem Pracowni Jonizacyjnych Metod Dozymetrycznych w Zakładzie Ochrony Radiologicznej. W 1997 roku uzyskała stopień doktora habilitowanego na Wydziale Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego w zakresie fizyki jądrowej stosowanej.

W okresie od listopada 1998 do września 1999 zajmowała stanowisko zastępcy dyrektora Instytutu Energii Atomowej ds. Naukowych. Od 1 września 1999 r. przeszła do pracy na Wydziale Mechatroniki Politechniki Warszawskiej, gdzie kontynuuje prace naukowe w zakresie zastosowań promieniowania jonizującego w medycynie, dozymetrii i ochronie radiologicznej. Stale współpracuje z kilkoma ośrodkami zagranicznymi, m.in. z Europejskim Centrum Badań Nuklearnych (CERN), European Radiation Dosimetry Group (EURADOS) i Physikalsch Technische Bundesanstalt (PTB).

W latach 2004–2012 była zastępcą dyrektora Instytutu Inżynierii Precyzyjnej i Biomedycznej. Brała aktywny udział w przygotowaniu wniosku o utworzenie nowego kierunku studiów Inżynieria Biomedyczna oraz organizacji kształcenia na tym kierunku w Politechnice Warszawskiej.

W 2010 r. uzyskała tytuł naukowy profesora w dyscyplinie biocybernetyka i inżynieria biomedyczna.

Regularnie pełni funkcję recenzenta projektów badawczych oraz recenzenta międzynarodowych czasopism naukowych, rozpraw doktorskich i habilitacyjnych. Jest zastępcą koordynatora projektu Centrum Badań Przedklinicznych i Technologii w Politechnice Warszawskiej.

Od 1 września 2012 r. prof. Natalia Golnik jest dziekanem Wydziału Mechatroniki.

Natalia Golnik