Prof. dr hab. inż. Jerzy Kurek

Stopień naukowy doktora nauk technicznych uzyskał w 1978 roku na Wydziale Mechaniki Precyzyjnej, a stopień naukowy doktora habilitowanego nauk technicznych otrzymał w 1985 roku na Wydziale Elektrycznym PW. Tytuł naukowy profesora nauk technicznych otrzymał w roku 2000 na wniosek Rady Wydziału Mechaniki Precyzyjnej Politechniki Warszawskiej.

Bezpośrednio po ukończeniu studiów, w 1975 roku, podjął pracę zawodową w Instytucie Automatyki i Robotyki Politechniki Warszawskiej. Kolejno zatrudniony był na stanowiskach: asystenta stażysty, asystenta, starszego asystenta, adiunkta, docenta, profesora nadzwyczajnego i profesora zwyczajnego.

W latach 1987–1993 był zastępcą dyrektora IAiR PW ds. nauki. W latach 1994–1996 w kadencji 1993–1996 był prodziekanem Wydziału Mechatroniki PW ds. naukowych, w kadencji 1996–1999 był prodziekanem ds. nauki, a w kadencji 1999–2002 prodziekanem ds. ogólnych. Następnie, w kadencji 2002–2005, był dziekanem Wydziału Mechatroniki.

W latach 1998–2005 był kierownikiem Zakładu Automatyki i Diagnostyki Procesów Przemysłowych, a od roku 2006 jest kierownikiem Zakładu Automatyki w Instytucie Automatyki i Robotyki. Pracując zawodowo w IAiR PW, przygotował rozprawę doktorską, a następnie habilitacyjną.

W 1987 roku przebywał na rocznym stypendium naukowo-badawczym w Uniwersytecie w Bochum (RFN), na przełomie lat 1990/91 przebywał jako visiting researcher w Departement d’informatique, Universite du Quebec a Hull, Hull, Quebec, Kanada. W drugiej połowie roku 1991 przebywał jako visiting faculty (Associate Professor) w Department of Electrical and Computer Engineering, Oregon State University, Corvallis, Oregon, USA. W okresie 1993–1994 realizował w Service d’Automatique, Universite Libre de Bruxelles, Bruksela, Belgia, wygrany konkurs na projekt naukowy organizowany przez Rząd Stołecznego Regionu Brukseli, Belgia. W roku 1997 przebywał na stypendium rządu Hiszpanii w Grupo de Vision y Robotica, Universidad de Murcia, Cartagena, realizując projekt nt. iteracyjne sterowanie samouczące się robota.

Pracując w IAiR PW, prowadził liczne zajęcia dydaktyczne dla studentów Wydziałów Mechaniki Precyzyjnej oraz Mechanicznego Technologicznego, a także dla słuchaczy Studium Podyplomowego Sterowania Cyfrowego Maszyn i Robotów Przemysłowych oraz Studium Podyplomowego Automatyki Przemysłowej. Był również opiekunem i konsultantem studentów wykonujących prace dyplomowe magisterskie w IAiR PW. W latach 1978–1985 był kierownikiem Laboratorium Podstaw Automatyki w IAiR PW, a w latach 1983–1984 był także współorganizatorem nowo powstającego Laboratorium Automatyki Zabezpieczeń Przeciwpożarowych Procesów Technologicznych w Szkole Głównej Służby Pożarniczej w Warszawie.

Profesor J. Kurek ma osiągnięcia naukowe w zakresie iteracyjnie uczącego się sterowania (iterative learning control), syntezy obserwatora stanu dla układu z nieznanym wejściowym, krzepkiej stabilności układów (robust stability), teorii układów N-D, m.in. sterowalności, obserwowalności, stabilności, aplikacji sieci neuronowych w automatyce, syntezy układu regulacji dla układów z opóźnieniem, analizy stabilności układów z opóźnieniem. Jest autorem bądź współautorem szeregu prac naukowych z zakresu automatyki m.in. nt. obserwowalności, odtwarzalności, sterowalności i stabilności układów dynamicznych. Większość uzyskanych wyników opublikował w renomowanych czasopismach z zakresu automatyki o zasięgu światowym jak IEEE Transactions on Automatic Control, International Journal of Control i IEEE Transactions on Systems and Circuits oraz na międzynarodowych i krajowych konferencjach i sympozjach naukowych, m.in. IX Kongresie IFAC w Budapeszcie, 12 Światowym Kongresie IMACS w Paryżu, 13 Światowym Kongresie IMACS w Dublinie oraz 13 Światowym Kongresie IMACS w Berlinie. Są one cytowane w pracach publikowanych w międzynarodowych czasopismach naukowych.

Profesor J. Kurek współpracuje także z przemysłem. W latach 2013–2015 w elektrowni Kozienice opracował i uruchomił nowy algorytm układu regulacji temperatury pary w przegrzewaczu pary wtórnej. Układ regulacji działa poprawnie, lepiej niż konwencjonalny układ regulacji PI, ale różnice nie są znaczące. Opracowany układ regulacji jest na etapie testowania w elektrowni. Prowadzone są także inne prace nad modyfikacją istniejących układów regulacji w elektrowni.

Otrzymuje do recenzowania artykuły zgłaszane do druku w najbardziej cenionym czasopiśmie z zakresu automatyki IEEE Transactions on Automatic Control. Ponadto otrzymuje do recenzji prace zgłaszane do IEEE Transactions on Circuits and Systems, Automatica i innych. Był członkiem międzynarodowego komitetu programowego 2nd Symposium on Mathematical and Intelligent Models in System Simulation, Bruksela, Belgia, 1993, XII Krajowej Konferencji Automatyki, Gdynia, 1994 oraz the 13th IFAC Congress Program Sub-Committee on Advanced Manufacturing Technology, San Francisco, USA, 1996. Jest edytorem czasopisma „Paladyn”, „Journal of Behavioral Robotics”.

Był przewodniczącym Sekcji Elementów i Urządzeń w Komitecie Automatyki Polskiego Stowarzyszenia Pomiarów, Automatyki i Robotyki POLSPAR. W latach 1998–2012 był członkiem Zarządu Stowarzyszenia, oficjalnego przedstawiciela Polski w międzynarodowych stowarzyszeniach naukowych IFAC, IMECO, IFR. W latach 2000–2008 był przewodniczącym Komitetu Automatyki POLSPAR. Jest również członkiem Senior Member stowarzyszenia Institute of Electrical and Electronics Engineers, Inc., USA.

Za działalność naukową oraz dydaktyczną otrzymywał nagrody Ministra NSzWiT (III stopnia) i Rektora Politechniki Warszawskiej. Ponadto w wyniku uznania wysokiego poziomu osiągnięć naukowych otrzymał 4 stypendia zagraniczne na realizację prac naukowo- -badawczych.

Interesuje się sportem, grał wyczynowo w koszykówkę i siatkówkę. Obecnie uprawia, rekreacyjnie, takie sporty jak pływanie, żeglarstwo, jazda na nartach, windsurfing itp. Lubi dobre książki, szczególnie science-fiction. np. Isaaca Asimova, Stanisława Lema i dobrą muzykę zarówno popularną, jak i poważną, np. Elvisa Presley’a lub Piotra Czajkowskiego, Mikołaja Góreckiego.

Jerzy Kurek