Prof. dr inż. Janusz Majcher

Kadencja: 1981–1982

Janusz Majcher urodził się 28.12.1920 r. w Warszawie. W latach 1937–1939 i 1945–1948 studiował na Wydziale Elektrycznym (Oddział Telekomunikacji) Politechniki Warszawskiej. Stopień doktora nauk technicznych uzyskał w 1961 r., a w roku 1967 został powołany na stanowisko docenta. Tytuł profesora nadzwyczajnego otrzymał w 1979 roku.

dziekani_wydzialu_mechaniki_Strona_34

Pierwszą pracą Janusza Majchera była w 1945 r. praca nauczyciela matematyki w gimnazjum. W latach 1946–1954 był zatrudniony w Państwowym Instytucie Telekomunikacji. Prawie równocześnie, bo od 1947 r., pracował w Politechnice Warszawskiej – początkowo w Katedrze Radiotechniki, a następnie w Katedrze Urządzeń Radiotechnicznych, zajmując kolejno stanowiska: asystenta, starszego asystenta, adiunkta, od 1954 r. – samodzielnego pracownika nauki, od 1955 r. – zastępcy profesora, a od 1961 r. – starszego wykładowcy. W 1965 r. został przeniesiony na Wydział Mechaniki Precyzyjnej, gdzie objął kierownictwo Katedry Elektroniki. Po włączeniu tej katedry do Instytutu Budowy Sprzętu Precyzyjnego i Elektrotechnicznego, został kierownikiem Zespołu Elektroniki Przemysłowej. W latach 1957–1958 prowadził wykłady i prace dyplomowe w Wojskowej Akademii Technicznej. Od 1958 roku współpracował z przemysłem jako konsultant naukowo-techniczny w Zjednoczonych Zakładach Elektronicznej Aparatury Pomiarowej „Elpo” (później „Meratronik”).

W latach 1969–1971 i 1978–1981 profesor J. Majcher pełnił funkcję prodziekana Wydziału Mechaniki Precyzyjnej, a w 1981 roku został wybrany dziekanem Wydziału.

Zainteresowania naukowe profesora dotyczyły głównie zagadnień miernictwa elektronicznego i budowy elektronicznych przyrządów i urządzeń pomiarowych, a także zagadnień modulacji. Jego działalność dydaktyczna koncentrowała się na „Miernictwie elektronicznym” – wykładanym na Wydziale Elektroniki oraz na „Podstawach techniki elektronicznej” – na Wydziale Mechaniki Precyzyjnej. Był jednym z pionierów wdrożenia w kraju cyfrowych metod pomiarów częstotliwości i czasu. Za prace w tej dziedzinie w 1966 r. otrzymał wraz z zespołem Katedry Urządzeń Radiotechnicznych Nagrodę Państwową I stopnia.

Wynikiem współpracy z przemysłem było m.in. opracowanie i wdrożenie do masowej produkcji eksportowej analogowych multimetrów V640 o parametrach odpowiadających szczytowym osiągnięciom techniki światowej. Wraz z zespołem „Elpo” został wyróżniony nagrodą II stopnia „Mistrz Techniki 1971” za wdrożenie do produkcji woltomierzy analogowych i cyfrowych. W roku 1975 został laureatem zespołowej nagrody I stopnia „Mistrz Techniki” za współudział w opracowaniu linii technologicznych do produkcji drutów magnetycznych.

Profesor J. Majcher opublikował ponad 30 prac naukowych, w tym 20 indywidualnie. Za pracę dydaktyczną i naukową został odznaczony między innymi: Krzyżem Kawalerskim OOP, Złotym i Srebrnym Krzyżami Zasługi, Medalem Komisji Edukacji Narodowej i Złotą Odznaką „Zasłużony dla Politechniki Warszawskiej”. Profesor zmarł 21 stycznia 1982 r. w Warszawie.

Opracował Z. Mrugalski