Profesor Jan Matysiak

Bezpośrednio po wojnie jako kierownik grup operacyjnych brał udział w zabezpieczaniu przejmowanych obiektów przemysłowych na terenie województw warszawskiego, poznańskiego i pomorskiego. W 1945 r. współpracował w uruchamianiu i kierował hutą szkła optycznego w Jeleniej Górze (późniejsze Jeleniogórskie Zakłady Optyczne), a następnie ponownie podjął pracę w Polskich Zakładach Optycznych, gdzie w latach 1947–1958 był kolejno: dyrektorem technicznym, naczelnym i głównym inżynierem. W tym czasie pod Jego bezpośrednim kierunkiem opracowano szereg nowych konstrukcji układów optycznych (m.in. obiektywów fotograficznych i powiększalnikowych), opracowano i uruchomiono produkcję ponad 150 nowych wyrobów z dziedziny geodezji, spektroskopii, medycyny, reprodukcji i sprzętu obronnego. Jednocześnie prowadził zajęcia i opracowywał skrypty dla kursów dokształcających z optyki dla inżynierów. Od 1958 do 1963 r. kierował Centralnym Laboratorium Aparatury Pomiarowej i Optyki, które stało się naukowo-badawczym zapleczem przemysłu precyzyjnego.

W roku 1953 w Politechnice Warszawskiej prof. J. Matysiak objął Katedrę Optyki (późniejsza nazwa: Katedra Przyrządów Optycznych) wchodzącą w skład organizowanego Oddziału Mechaniki Precyzyjnej przy Wydziale MT i z właściwą sobie energią podjął zadania dydaktyczne i organizacyjne w Uczelni, równocześnie pełniąc funkcje kierownicze w PZO, a potem CLAPiO. Przy pomocy mgr. inż. A. Sidorowicza, inż. H. Rusieckiego i inż. S. Jacoszka, a także studiujących wtedy jeszcze asystentów, zaczął tworzyć laboratorium, pracownię pomiarową i warsztat doświadczalny mechaniczny i optyczny. Wyposażenie laboratorium stopniowo zostało wzbogacone o sprzęt w części otrzymany od PZO, ale w większości zaprojektowany i wykonany we własnym zakresie. Pierwsi absolwenci Profesora w roku 1955 rozpoczęli pracę w PZO, WZFO, CLAPiO i zakładach związanych z techniką filmową.

Profesor J. Matysiak w nowo utworzonym Wydziale Mechaniki Precyzyjnej pełnił funkcje prodziekana (1966–1971) i dziekana (1971–1973). Po reorganizacji struktury Uczelni w Instytucie Konstrukcji Przyrządów Precyzyjnych i Optycznych, w którego skład jako Zespół Przyrządów Optycznych weszła b. katedra, prof. J. Matysiak został zastępcą dyrektora ds. naukowych (do 1973 r.). Był członkiem szeregu komisji rektorskich, a także seniorem budowy nowego gmachu MP.

Profesor Jan Matysiak był inspiratorem i współautorem prac naukowo-badawczych z zakresu teorii odwzorowania optycznego, w których wykorzystywał swoje bogate doświadczenie przemysłowe w projektowaniu i konstrukcji urządzeń wykonywanych dla przemysłu optycznego i wdrażanych do produkcji.

Prace doktorskie wykonywane pod Jego kierunkiem obejmowały m.in. problematykę analizy i oceny odwzorowania optycznego metodami interferometrycznymi, korelacji warunków obserwacji i właściwości obserwatora, obiektywizacji metod pomiarów refraktometrycznych, obliczeń aberracyjnych układów optycznych.

Działalność Profesora obejmowała także udział w wielu radach naukowych instytutów uczelnianych i przemysłowych, a ponadto udział w redagowaniu czasopism naukowych (m.in. był redaktorem naczelnym czasopisma „Aparatura Naukowa i Dydaktyczna”).

Profesor Jan Matysiak został wyróżniony Nagrodą Państwową III stopnia, Krzyżem Kawalerskim OOP, tytułem „Zasłużony Nauczyciel PRL”, a także odznaką „Zasłużony dla Polskich Zakładów Optycznych”.

Profesor zmarł 3 sierpnia 1991 roku.

Opracował Z. Mrugalski